woensdag 16 februari 2011

Struck

Af en toe kom je zo'n nummer tegen dat onder je huid kruipt, en je minstens drie keer na elkaar moet horen.




Hoe sexy kan een stem klinken?


Hebben jullie ook zo'n nogeens/nogeens/nogeens nummer?

zaterdag 12 februari 2011

.tonBouton. in 100 en enige voorwerpen

10a.


'Met Laban op stap'.
Opstel in vulpen op a5 gelijnd papier, met tekening in potlood. 
In goede staat. 
Bevat rode markeringen van meester Bart, goed voor een totaalscore van 17/20 en een Proficiat!
Geschreven op 11-jarige leeftijd na het lezen van een kinderboek met gelijknamige ondertitel dat veel indruk nagelaten had, genre geestige deugnieterij.
Goed bewaard in een oranje plastiek zakje van modehuis Martens door moeder .tonBouton. op zolder, samen met 17 andere opstellen uit de periode 1986-1989. 
Stiekem opgegraven vantussen onze zolderschatten in mijn puberjaren. Sindsdien gretig herlezen.






10b.


'De gillende drieling, of... met Laban en Lotje op stap.'
Kinderboek van de Zweedse schrijfster Edith Unnerstad, geschreven in 1949.
Ongelezen, in perfecte staat.
Het verhaal situeert zich op het Zweedse platteland, alwaar een gezin met veel te veel kinderen per huifkar de baan op trekt, dolle avonturen tegemoet.
De omslag spreekt boekdelen.


Na jaren van tevergeefs rommelmarkten en kringwinkels afschuimen, in 1998 online gevonden en gekocht bij een Nederlandse boekhandel, voor 7 euro.
Sinds de aanschaf nog geen durf gehad om het te herlezen. Wel regelmatig ter hand gepakt om weer even een meisje van tien te zijn.


En nu komt de vogel aangevlogen.

Foto: Jippolito
Curieuzeneuzemosterdpot als ik ben, wil ik wel eens weten wat het verhaal is achter jullie meest-onvergetelijke-en-allermooiste boek-uit-je-kindertijd.
Meer nog: ik vouw er een papieren vogeltje van, en gooi het naar Liesbeth van Twee Meisjes, Photocopy Ann, Janina ModaalOontje en Nele van de stoffige juffertjes. Madammen van wie ik dik vermoed dat ze zich maar al te graag eens verslingeren aan een boek.


Ik ben eens benieuwd! Geven jullie het vogeltje op jullie beurt door?

vrijdag 11 februari 2011

Vrijdag blijdag

De laatste zullen de eerste zijn! Dit nummertje kwam als allerlaatste uit de sjakosj.




Blijdag voor SoFilles dus, want het rode tasje komt haar richting uit!
Stuur je me een berichtje, SoFilles?


Blijdag ook voor jou, want het is bijna weekend.
Schoenen uit, en genieten!


Tip tap top

Al even opwarmen voor deze sjakosj de deur uitgaat :)
Let op de tweede van links!



zondag 6 februari 2011

Het is in de sjakosj...

... of toch bijna, als jij volgende week vrijdag een beetje geluk* hebt.


Deze madam deed me twee keer met mijn tong draaien bij het zien van deze geweldige sjakosj. 





Ik heb er al 20. Of misschien 24. Maar ik kan ze zo moeilijk weerstaan... Oude sjakosjen. 
Want bij elk paar schoenen hoort toch een sjakosj? 
En bij elk seizoen, tussenseizoen, en dan nog de speciale voor als het eens speciaal mag zijn.


Miserie miserie. 
Want hoe stockeer je 25 sjakosjen? En altijd weer al die handtas schatten van de ene in de andere kieperen. 


Ik heb ze gekocht. Want voor 15 euro kunt ge toch niet sukkelen (zeggen ze bij ons). 
Maar dat betekent dat er eentje weg moet. Onverbiddelijk. Teveel is teveel, ook al zijn ze tweedehands.






Dit tasje is zelfgemaakt door Joana, en kocht ik enkele jaren geleden in het schone Lisboa. Veel naar gekeken, maar amper gebruikt, wegens een teveel aan kleine tasjes.
Het is ongeveer 25 cm lang onderaan en heeft een lange schouderriem.


Is het liefde op het eerste gezicht? 
Draai dan twee keer met je tong. En laat hieronder een berichtje na!*
Alle namen gaan in de sjakosj. Volgende vrijdag wordt voor één van jullie alvast blijdag :)

zaterdag 5 februari 2011

.tonBouton. in 100 en enige voorwerpen

9.

Zeteltje
Laag-bij-de-gronds zeteltje, in roodbruine skai met binnenvering en houten pootjes.
Zit goed, en nodigt uit tot het lezen van een boek, gazet of de wolken, of tot het stoer één arm over de leuning zwieren.
Gefabriceerd in de DDR in de vijftiger jaren.
Tijdens een toevallige passage-à-pied uit een auto gered van de containerparkdood, begin januari 2011, ter hoogte van de Gérardstraat 35 te Sint-Amandsberg.


9b.


Zeteltje zeteltje
Ook wel genoemd, het achterkomerke. 
Identiek aan bovengenoemd zeteltje, nodigt bovendien uit tot een tête-à-tête.
Tijdens een toevallige passage-à-vélo gevonden op de stoep, ter hoogte van de Gérardstraat 35 te Sint-Amandsberg, exact twee weken na de redding van zeteltje 1.


Fantastig toch.

donderdag 3 februari 2011

Lekker voer

De voorbije twee weken beleefde ik achter de laptop en voor de klas. 
Toen ik op tram 3 stapte - tja, die scharniermomenten des levens - nam ik me voor om werk te maken van mijn kinderdroom... juf worden.


Ik combineer mijn job met de opleiding via afstandsonderwijs, da's letterlijk leren vanuit je zetel. Maar vooral ook voor de klas. 
Nog een dik jaar te gaan, maar het voelt écht goed.
Ware het niet dat er momenteel amper tijd is om
- te naaien
- rommelmarkten af te schuimen
- met een leeg hoofd luilekker te liggen wezen
- een stevig boek te lezen
- int lang en int breed te koken, zoals deze madam ons dagelijks onder de neus wrijft.


Hier dus studentenkost. 
Deze is intussen een favoriet des huizes geworden. Beestig lekker voer en snel klaar: heerlijk gewoon. Luie wijven: zet je schrap!
Uit het kookboek met de smakelijke titel: 'Superlekker', van Liselotte Forslin.




Heet van de plaat


Voor 4 porties
200 gr (kool)raap
500 gr aardappels
3 wortels
2 rode uien
1 courgette
400 gr gekruide, magere worst (bv. merguez)
zeezout en een flinke draai van de pepermolen


Voor erbij
2 dl crème fraiche of zure room (mager)
2 eetlepels straffe mosterd






Verwarm de oven op 225°. Schil de aardappels, koolraap, wortels en uien en snij ze in grote hapklare stukken. Snij de courgette in evengrote stukken.
Schik alles op bakpapier op de bakplaat. Knip de worst in stukjes en schik ze erboven. Goed kruiden, een beetje olijfolie erop en de oven in, voor zo'n 25 minuten, tot alles een mooi kleurtje krijgt.
Wonder o wonder, alles is tegelijkertijd gaar, echt waar! En de smaak is o zo puur.


Meng de mosterdfraiche en serveer met je hete plaatkost. 
Laat je wederhelft de afwas doen.


Smakelijk!

dinsdag 1 februari 2011

Rundskop

Ik was er niet goed van. De lichten in de zaal gingen langzaam aan, ik liet mijn tranen de vrije loop. Een warm lang applaus volgde. En daarna stilte, slikken, porto en nog eens naslikken.


Lang geleden dat een film me nog zo van mijn sokken geblazen heeft. Van mein peird gesleen zeggen ze bij ons ook wel. In Rundskop spreekt Jacky - Schoenaerts in zacht Limburgs harde taal. Maar er wordt vooral ook veel gezwegen, gevoeld.
Foto: Nicolas Karakatsanis


Het verhaal is in enkele zinnen samen te vatten, maar ongelooflijk straf, ellendig, noodlottig, en daardoor erg erg onthutsend mooi. 
Tegen de achtergrond: veel beesten, koebeesten om precies te zijn, ook al eens een steak. Maar dat is slechts bijzaak. Het verhaal van Jacky komt langzaam bovendrijven en grijpt je bij de keel. Het ontvouwt zich heel subtiel en ontroerend, met prachtige en tegelijkertijd beklemmende beelden.
Foto: Nicolas Karakatsanis
Dat Schoenaerts zich voor de gelegenheid tot een rund heeft laten verbouwen kon je al in menig gazet in't lang en breed lezen. 
Maar die priemende, gekwelde blik, die moet je zelf gaan zien. 


Foto: Nicolas Karakatsanis
Nu 24 uur na bekijken laat rundskop me nog niet los. 
Ik herkauw. Nog even.